Moda

Prababcia jednej z nas, ok. 1915 roku

Przed II wojną światową

Kobiety nosiły długie czarne spódnice i kabatek (rodzaj żakietu) oraz chustki (latem kolorowe, zimą czarne) – na głowie małe i duże na plecach.

Latem dominowały jasne, kolorowe ubrania.

Zimą chusty noszono wełniane, zakładano też wiele warstw halek (na wsiach nie było płaszczy, natomiast w miastach były).

Prababcia jednej z nas, zdjęcie zrobiono ok. 1915 roku

Mężczyźni nosili kapelusze, zimą tzw. baranice (przypominały rosyjskie męskie czapki futrzane z okresu ZSRR). Nosili też lniane koszule (płótno robili sami), białe ze stójką (nie z kołnierzem!). Kołnierzyk i mankiety ze spinkami były dopinane.

Przy koszulach bardziej eleganckich, zakładanych na przykład na różne święta, często były żaboty.

Po wojnie

Noszono już płaszcze (modny był materiał „baranek”). Zimą noszono tzw. kapuzy – czapki zimowe przylegające do głowy, zapinane lub zawiązywane pod brodą. Zimą, zamiast rękawic, noszono tzw. mufki – była to taka rura, walec z materiału, do którego wkładano ręce.